خواندن نماز بايد اجير به تكليف خود عمل نمايد.

مسأله 1552- در قضاى نمازهاى ميّت ترتيب واجب نيست مگر در نمازهائى كه ادا آنها ترتيب دارد مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا از يك روز چنان كه سابقاً گذشت.

مسأله 1553- اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصى انجام دهد بايد همان طور بجاآورد، و اگر با او شرط نكنند بايد در آن عمل به تكليف خود رفتار نمايد، و احتياط مستحب آن است كه از وظيفه خودش و ميّت هركدام كه به‌احتياط نزديكتر است به آن عمل‌كند، مثلا اگر وظيفه ميّت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تكليف او يك مرتبه است، سه مرتبه بگويد.

مسأله 1554- اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبّات آن بخواند، به مقدار واجب اكتفا كند كافى است.

مسأله 1555- اگر انسان چند نفر را براى نماز قضاى ميّت اجير كند، بنابر آنچه در مسأله (1552) گفته شد لازم نيست براى هر كدام آنها وقتى را معيّن نمايد.

مسأله 1556- اگر كسى اجير شود كه مثلا در مدّت يك سال نمازهاى ميّت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براى نمازهائى كه مى‌دانند بجانياورده، ديگرى را اجير نمايند. و اگر احتمال مى‌دهند كه بجانياورده بنابر احتياط واجب نيز اجير بگيرد.

مسأله 1557- كسى را كه براى نمازهاى ميّت اجير كرده‌اند، اگر پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط كرده باشند كه تمام نمازها را خودش بخواند، اگر قادر بر عمل بوده اجاره صحيح و اجاره كننده مى‌تواند اجرة المثل باقيمانده را بگيرد يا آنكه اجاره را فسخ نموده و اجرة المثل مقدارى را كه بجاآورده كسر و مابقى را بگيرد، و اگر قادر نبوده اجاره نسبت به مابعد فوت اجير باطل است و مى‌تواند اجرة المسمّاى باقيمانده را گرفته يا آنكه اجاره مقدار گذشته را فسخ نموده و اجرة المثل او را بدهد، و اگر شرط نكرده باشند كه خودش بخواند بايد ورثه‌اش از مال او اجير بگيرند، امّا اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چيزى واجب نيست‌

مسأله 1558- اگر اجير پيش از تمام كردن نمازهاى ميّت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، بعد از عمل به دستورى كه در مسأله قبلى ذكر شد، اگر چيزى از مال او زياد آمد، در صورتى كه وصيّت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، براى تمام نمازهاى او اجير بگيرند، و اگر اجازه ندهند، ثلث آن را به مصرف نماز او برسانند.