مسأله 1532- مستحب است نماز عيد را در صحرا بخوانند، ولى در مكّه مستحب است در مسجد الحرام خوانده شود.

مسأله 1533- مستحب است پياده و پا برهنه و با وقار به نماز عيد بروند و پيش از نماز غسل كنند و عمامه سفيد بر سر بگذارند.

مسأله 1534- مستحب است در نماز عيد بر زمين سجده كنند، و در حال گفتن تكبيرها دستها را بلند كنند وكسى كه نماز عيد مى‌خواند، اگر امام جماعت است، يا فرادى نماز مى‌خواند، نماز را بلند بخواند.

مسأله 1535- بعد از نماز مغرب و عشا شب عيد فطر و بعد از نماز صبح آن، و بعد از نماز عيد فطر مستحب است اين تكبيرها را بگويد «اللهُ اكْبَرُ، اللهُ اكْبَرُ، لا الهَ الَّا اللهُ وَاللهُ اكْبَرُ، اللهُ اكْبَرُ وَللهِ الحَمْدُ، اللهُ اكْبَرُ عَلى ما هَدانا».

مسأله 1536- مستحب است انسان در عيد قربان بعد از ده نماز كه اول آنها نماز ظهر روز عيد و آخر آنها نماز صبح روز دوازدهم است، تكبيرهائى را كه در مسأله پيش گفته شد بگويد، و بعد از آن بگويد «اللهُ اكْبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهِيمَةِ الانْعامِ وَالحَمْدُ للهِ عَلى ما ابْلانا». ولى اگر عيد قربان را در منى باشد مستحب است بعد از پانزده نماز كه اول آنها نماز ظهر روز عيد و آخر آنها نماز صبح روز سيزدهم ذى حجّه است، اين تكبيرها را بگويد.

مسأله 1537- احتياط مستحب آن است كه زنها از رفتن به نماز عيد خوددارى كنند، ولى اين احتياط براى زنهاى پير نيست.

مسأله 1538- در نماز عيد هم مثل نمازهاى ديگر، مأموم بايد غير از حمد و سوره چيزهاى ديگر نماز را خودش بخواند.

مسأله 1539- اگر مأموم موقعى برسد كه امام مقدارى از تكبيرها را گفته، بعد از آنكه امام به ركوع رفت، بايد آنچه از تكبيرها و قنوتها را كه با امام نگفته خودش بگويد، و اگر در هر قنوت يك‌ «سبحان الله» يا يك‌ «الحمد لله» بگويد كافى است.

مسأله 1540- اگر در نماز عيد موقعى برسد كه امام در ركوع است، مى‌تواند نيّت كند و تكبير اول نماز را بگويد و به ركوع رود.