احكام نماز

نماز بهترين اعمال دينى است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاى ديگر هم قبول مى‌شود، و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمى‌شود. و همانطور كه اگر انسان شبانه روزى پنج نوبت در نهر آبى شستشو كند، چرك در بدنش نمى‌ماند، نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مى‌كند. و سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند، و كسى كه نماز را پست و سبك شمارد مانند كسى است كه نماز نمى‌خواند، پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: كسى كه به نماز اهميت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است. روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند، مردى وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را كاملا بجانياورد، حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالى كه نمازش اينطور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است.

پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتاب‌زدگى نماز نخواند، و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مى‌گويد، و خود را در مقابل عظمت وبزرگى خداوند عالم بسيار پست وناچيز ببيند، و اگر انسان در موقع نماز كاملا به اين مطلب توجه كند، از خود بى‌خبر مى‌شود، چنانكه در حال نماز تير را از پاى مبارك امير المؤمنين على (عليه السلام) بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند. و نيز بايد نماز گزار توبه و استغفار نمايد و گناهانى را كه مانع قبول شدن نماز است مانند: حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكاة بلكه هر معصيتى را ترك كند. و همچنين سزاوار است كارهائى را كه ثواب نماز را كم مى‌كند بجانياورد، مثلا در حال خواب آلودگى و خوددارى از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به‌