وظيفه خود را انجام داده باشد، بجاآورد كفايت مى‌كند.

مسأله 734- كسى كه وظيفه‌اش تيمّم است اگر براى كارى تيمّم كند، تا تيمّم و عذر او باقى است، كارهائى را كه بايد با وضو يا غسل انجام داد، مى‌تواند بجاآورد، ولى اگر عذرش تنگى وقت بوده، يا با داشتن آب براى نماز ميّت يا خوابيدن، تيمّم كرده، فقط كارهائى را كه براى آن تيمّم نموده مى‌تواند انجام دهد.

مسأله 735- در چند مورد بهتر است نمازهائى را كه انسان با تيمّم خوانده، قضا نمايد:

اول: آنكه از استعمال آب ترس داشته و عمداً خود را جنب كرده و با تيمّم نماز خوانده است.

دوم: آنكه مى‌دانسته يا گمان داشته كه آب پيدا نمى‌كند و عمداً خود را جنب كرده و با تيمّم نماز خوانده است.

سوم: آنكه تا آخر وقت، عمداً در جستجوى آب نرود و با تيمّم نماز بخواند و بعد بفهمد كه اگر جستجو مى‌كرد، آب پيدا مى‌شد.

چهارم: آنكه عمداً نماز را تأخير انداخته و در آخر وقت با تيمّم نماز خوانده است.

پنجم: آنكه مى‌دانسته يا گمان داشته كه آب پيدا نمى‌شود و آبى را كه داشته ريخته است.