ركعت آن را بعد از نماز مغرب و بقيه را بعد از نماز عشا قضا نمود؟ در اين صورت بايد نيت قضا نمود يا ادا؟ (اگر بين نماز مغرب و عشا وقتى براى خواندن نافله نماز مغرب در نماز جماعت نباشد).

بسمه تعالى‌

- در فرض سؤال، نافله مغرب را بعد از نماز عشا بجا مى‌آورد، يا اينكه دو ركعت آن را بعد از نماز مغرب و بقيه را بعد از نماز عشا بجا آورد، و آنچه را بعد از نماز عشا بجا مى‌آورد قصد اداء و قضا نكند، به نيت انجام وظيفه انجام دهد، و اللّه العالم.

324

- با توجه به مسأله 318 رساله عمليه:

الف)

اگر براى دائم البول استفاده كردن از كيسه بول عسر و حرج داشته باشد و نتواند از آن استفاده كند، حكم نماز و وضوى او چگونه است؟

بسمه تعالى‌

- هر اندازه مقدور است بايد از آلودگى بدن و لباس جلوگيرى كند، و اللّه العالم.

ب)

اگر براى دائم البول استفاده كردن از كيسه بول عسر و حرج داشته باشد ولى بتواند قبل از هر نماز بدن يا لباس خود را تطهير نمايد لازم است بدن يا لباس خود را تطهير كند؟

بسمه تعالى‌

- اگر بتواند لازم است تطهير كند، و اللّه العالم.

ج)

اگر دائم البول به استفاده كردن از كيسه بول جاهل قاصر يا مقصّر باشد يا عالم به آن باشد ولى عمدا از آن استفاده نكند، حكم وضو و نماز او چيست؟

بسمه تعالى‌

- اگر غافل باشد نمازش قضا ندارد، در غير اين صورت قضا دارد، و اللّه العالم.

325

- اگر در امورى كه حقّ الناس شمرده مى‌شود خيلى شك كنى تكليف چيست؟ مثلا شك مى‌كنى كه آيا اين روزه استيجارى كه بر گردن من بود آيا گرفته‌ام يا نه؟ و شك بسيار زياد كنى و همين طور در اعمال ديگر به نحوى كه شايد هميشه متهم به وسواس باشد؟

بسمه تعالى‌

- وسواسى نبايد به شكّ خود اعتنا كند و بايد بنا بر تمام بودن و صحت عمل بگذارد، و اللّه العالم.

326

- اگر در اصل عمل عبادى (مثل اينكه وضو گرفته‌ام يا نه) بسيار شك كنى تكليف چيست؟