جلد اول‌

عمل بر طبق اين استفتائات مجزى و مبرئ ذمه است ان شاء اللَّه تعالى‌

اجتهاد و تقليد

(1)

- نظر به مسأله 17 منهاج الصالحين ص 8 راجع به اينكه مكلّف مدتى مقلّد مجتهدى بود، بعد از اينكه آن مجتهد از دنيا رفت اين مكلف تقليد كرد از مجتهد ديگرى:

اگر اين مجتهدى كه فعلًا مقلّد اوست در غسل شرطى را معتبر بداند كه اوّلى اين شرط را معتبر نمى‌دانست و اين مكلّف هم در زمان مجتهد اول وقتى كه غسل مى‌كرد چه غسل جنابت و چه غسل غير جنابت، آن شرط را مراعات نمى‌كرد و غسل خود را فاقد آن شرط انجام مى‌داد، آيا بر طبق آن مسأله 17 اين مكلف در زمان مجتهد اوّل- قبلى- در حكم دائم الحدث و دائم الجنابة بوده و بايد نمازهايى كه در زمان او خوانده و روزه‌هايى كه در زمان او گرفته و حجى كه در زمان او بجا آورده اعاده كند يا نه؟

[جواب‌]

باسمه تعالى؛ اعمال سابقه او مجزى است و احتياج به قضاء و اعاده ندارد، و لكن فعلًا بايد غسل را بر طبق فتواى مجتهد فعلى بجاآورد، و آنچه در منهاج الصالحين است بر طبق فتواى حضرت آية الله العظمى خوئى قدس سرّه مى‌باشد كه ايشان اعمال سابقه را مجزى نمى‌دانند مگر اينكه بر طبق فتواى مجتهد فعلى عملى كه انجام شده صحيح و مجزى باشد، البته ايشان در فرض سؤال روزهايى را كه شخص گرفته مجزى مى‌داند، و الله العالم.

(2)

- اگر اين مجتهدى كه فعلًا مقلد اوست در تطهير لباس و غيره شرائطى را معتبر