جواب:
بعيد نيست كه در تمام فرضها احرام صحيح باشد، گرچه احوط اولى آن است كه سال آينده،
حجّ را اعاده كند.
مسأله
229- اگر شخصى عمره تمتع را بدليل جهل بحكم و يا فراموشى بدون احرام بجاى
آورد، عمرهاش اشكال دارد و بنابر اظهر به اين عمره اكتفا نشود، بلكه در سال آينده
عمره را اعاده نمايد.
امر
دوّم: حقيقت احرام
قوام
احرام به نيّت و تلبيه مىباشد.
اوّل-
نيّت:
يعنى
مكلف با احرام بستن، موارد متعدّدى را بر خود حرام نمايد. البتّه لازم نيست تمام
آن موارد را بطور مفصّل از نظر بگذراند، بلكه نيّت اجمالى تحريم آنها كافى است.
در
نيت بايد امور زير نيز رعايت گردد:
1-
تمييز: اگر مكلّف بخواهد عمره تمتع از حج تمتع حجة الاسلام را بجاى آورد، بايد
نيّت احرام آن را بنمايد، اگر بخواهد حج تمتع حجة الاسلام را بجاى آورد، بايستى
احرام آن را نيّت نمايد؛ بنابراين اگر بدون تعيين مورد، احرام ببندد، احرامش صحيح
نيست.
مسأله
230- به زبان آوردن نيّت واجب نيست، اما مستحب است بگويد: «احرام مىبندم
براى عمره تمتع از حجّة الاسلام قربة الى اللّه»، و اگر نايب باشد، نام «منوب عنه»
را مىآورد، اگر حج استحبابى باشد، كلمه «حجّة الاسلام» حذف مىشود، و اگر حج، با
نذر، عهد، قسم، و يا بدليل فاسد شدن حج سابق، واجب شده باشد، بايد نيّت