مسأله 79- اگر شخصى بدون استطاعت و با تحمّل سختى حج بجاى آورد، از حجّة الاسلام كه وظيفه اوّلى شخص مستطيع است كفايت نمى‌كند.

مسأله 80- اگر كسى با اينكه مستطيع نباشد به نيابت از طرف ديگرى و يا بطور مجّانى حجّ انجام دهد، و چنانچه بعدا مستطيع شود، بعيد نيست حج تبرّعى يا نيابتى او مجزى از حجّة الاسلام باشد ولى در عين حال، بنابر احتياط واجب بعد از استطاعت، حجّة الاسلام را بجاى آورد.

مسأله 81- بر هر مستطيعى واجب است در صورت امكان، خودش شخصا به انجام حج اقدام نمايد و انجام حج شخص ديگر- چه با اجاره و چه تبرعا- براى وى مجزى نيست.

مسأله 82- اظهر آن است كه كافر، مكلف به فروع است؛ بنابراين در صورت استطاعت، حج بر او واجب است.

مسأله 83- اسلام شرط صحت عبادت نيست؛ بنابراين اگر كافر مستطيع مسلمان شود، در صورتى كه استطاعتش بعد از اسلام آوردن باقى مانده باشد، حج بر او واجب خواهد بود ولى اگر بعد از زايل شدن استطاعت اسلام بياورد، حج بر او واجب نيست گرچه در زوال استطاعت مقصّر باشد.

مسأله 84- كافرى كه استطاعت دارد و حج را انجام نمى‌دهد سپس استطاعتش از بين برود، حج بر او واجب نيست.

مسأله 85- اگر كافر پس از محرم شدن از ميقات، اسلام بياورد، آيا همان احرام مجزى است يا اينكه بايد در صورت امكان به ميقات‌