اين كه فلان مكان جزء منى است و در آنجا ذبح كند، بعيد نيست كه ذبحش صحيح باشد، قربانى در نقطه مشكوك- در صورتى كه شك از جهت شبهه مفهوميه باشد- بعيد نيست كه كافى باشد.

مسأله 461- بنابر احتياط، قربانى در روز عيد انجام گيرد و اگر عمدا و يا غير عمد قربانى را در آن روز انجام ندهد، احوط آن است كه در ايام تشريق- يازدهم، دوازدهم و سيزدهم ذى حجه- و اگر تا روز سيزدهم هم قربانى نكرد، بايد در ماه ذى الحجّه قربانى نمايد.

مسأله 462- قربانى بايد بعد از رمى جمره انجام شود، و اگر از روى ندانستن مسأله و يا از روى فراموشى قبل از رمى صورت گيرد، صحيح است و اعاده لازم نيست. ولى اگر عمدا قربانى را مقدم بدارد، بعيد نيست كه اعاده آن بعد از رمى واجب نباشد اگر چه احتياط آن است كه آن را اعاده كند.

مسأله 463- اگر كسى نتواند روز عيد در منى قربانى كند، واجب نيست كه حلق و يا تقصير را نيز تأخير اندازد. جواز تأخير ذبح و يا نحر در منى بعيد نيست اگر چه بهتر است كه احتياط رعايت گردد.

مسأله 464- وقتى مى‌خواهد خود شخص قربانى كند و يا وكيل بگيرد، بايد نيت كند مثلا بگويد: «گوسفند را ذبح مى‌كنم براى حج تمتع از حجة الاسلام قربة الى اللّه» و اگر نايب باشد بايد اسم نايب را ذكر كند، و در صورتى كه حج مستحبى باشد، كلمه حجة الاسلام در نيت ساقط مى‌شود.

مسأله 465- اگر شخصى از روى عذر، نتوانست در منى روز عيد ذبح و يا نحر كند، آيا مى‌تواند در خارج منى مثلا در مكه اين كار را