قبال مسائل علمى جارى و غير آن استفاده مى كنند؟

جواب:

ما در اين رابطه دو رشته علمى داريم: يكى اصول فقه و ديگرى فقه. دانش اصول يك علم نظرى است كه براى تكوين و تأسيس قواعد عمومى مشترك، مطابق با شرايط خاصى وضع گرديده و در استنباط و استنتاج مسائل عملى فقهى مورد استفاده قرار مى گيرد. دانش فقه يك علم تطبيقى است كه براى تطبيق آن قواعد عمومى بر عناصر خاص آن وضع شده است.

فقهاى شيعه همه قضاياى علمى كنونى، مسائل نو پيدا (مستحدثه) و ساير موضوعات را، براساس همين قواعد عمومى مطالعه و بررسى مى كنند و مكانيزم تعيين نظر و موقف شرعى آنان در قبال همه مسائل مستحدثه و نوپيدا در هر عصرى، نيز مطابق به همين قواعد تنظيم مى گردد. از همين رو، در بحث هاى گذشته گفتيم كه هيچ مشكلى در هيچ عصرى نيست مگر اين كه در شريعت اسلام براى آن ها راه حل هاى مناسب در نظر گرفته شده است.

سوال 2:

برخورد علماى شيعه به طور خاص با اين نوع مسائل چگونه است؟

جواب:

جواب اين سوال از جواب سوال اول روشن گرديد.