امكان ندارد مگر اين كه عقل و انديشه‌ى زن، نقصان و كمبود داشته باشد. در حالى كه پيش‌تر گفتيم چنين قضاوتى در همه‌ى مراكز و انستيتوت‌هاى علمى و صحنه‌هاى اجتماعى كه زن حضور دارد، بر خلاف وجدان و مخالف واقعيت‌هاى عينى است.

2) اگر هم نسبت اين حديث به پيامبر اسلام (ص) صحيح باشد، آيا از كدام طبقه‌ى روايات است؟ از روايات آحاد، مشهور يا متواتر؟

جواب:

از خبرهاى واحد است و چون مضمون و محتواى آن مخالف واجدان است، بايد تأويل گردد.

3) اگر نسبت حديث به پيامبر اكرم (ص) صحيح باشد، آيا پيامبر آن را به عنوان اخبار و حكايت بيان كرده در مورد عدم رستگارى مردمى كه به شورا عمل نمى‌كنند. يعنى پيروان كسرى كه بعد از فوت او زمامدارى خود را به دختر او سپردند، در حالى كه آن دختر هيچ آگاهى از مسائل اجتماعى نداشت؟ يا اين كه پيامبر اين حديث را به عنوان قانون‌گذارى و حكم شريعت، بيان داشته كه در اين صورت معناى آن اين است كه بر هر زنى حرام است زمامدارى كشور را برعهده بگيرد؟

جواب: قبلًا گفتيم كه علاوه بر اين كه اين حديث غير قابل تصديق است، نسبت آن به پيامبر (ص) ثابت نشده و بر فرض ثبوت بايد تأويل گردد.

4) آيا پيامبر (ص) اين حديث را به اين عنوان بيان كرده كه ايشان به‌