2- در حج واجب شرط است كه منوب عنه فوت شده باشد يا اگرزنده است حج بر
او مستقر شده[1] وخودش از جهت مرضى كه اميد خوب
شدن آن نيست يا از جهت پيرى نتواند به حج برود و در حج استحبابى اين شرط نيست و در
منوب عنه بلوغ وعقل شرط نيست و ممائله بين نايب و منوب عنه نيز شرط نيست و جايز
است كسى كه تاكنون به حج نرفته و مستطيع نيست براى ديگرى نايب شود.
[109] م- نايب بايد در عمل قصد نيابت نمايد و
منوب عنه را در نيت تعيين كند ولو اجمالًا و شرط نيست اسم او را ذكر كند، گرچه
مستحب است.
[110] م- ذمه منوب عنه فارغ نمىشود مگر به اينكه
نايب عمل را صحيحاً انجام دهد بلى اگر نايب بعد از احرام و دخول حرم بميرد از منوب
عنه مجزى است و در اجراء اين حكم در حج تبرعى اشكال است بلكه در غير حجة الاسلام
خالى از اشكال نيست.[2]
[111] م- لباس احرام و پول قربانى در حج نيابى بر
اجير است مگر در صورتى كه شرط شده باشد كه مستأجر بدهد و همچنين اگر اجير موجبات
كفاره را انجام دهد كفاره بر عهده خود او است نه مستأجر.