سوم- تقصير يا حلق‌

[1120] م- هر مكلفى مختار است كه بعد از ذبح كردن، يا سر بتراشد و يا از ناخن يا موى خود قدرى بچيند، مگر چند طايفه:

اول- زنها كه بايد از مو يا ناخن خود قدرى بگيرند و كافى نيست ظاهراً براى آنها سر تراشيدن.

دوم- كسى كه سال اول حج او باشد، كه بايد سر بتراشد به احتياط واجب.

سوم- كسى كه موى سر خود را به عسل يا «صمغ» يا نحو آن براى رفع شپش ونحو آن چسبانيده باشد بايد سر بتراشد به احتياط واجب.

چهارم- كسى كه موى خود را جمع كرده و گره زده و درهم پيچيده و بافته است، بايد سر بتراشد به احتياط واجب.

پنجم- خنثاى مشكل اگر از اين سه دسته اخير نباشد، بايد تقصير كند و سر نتراشد.

[1121] م- اگر خنثاى مشكل از اين سه طايفه باشد، واجب است هم تقصير كند و هم سر بتراشد[1] احتياطاً.

[1122] م- احتياط آن است كه كسى كه سر را مى‌تراشد تمامش را بتراشد.

[1123] م- در تقصير كفايت مى‌كند مقدار كمى از موى سر يا ريش يا

[1]- بعيد نيست تقصير كافى باشد.