شركت در ذبح و روزه است كه ذكر مى‌شود.

[1022] م- ساير حيوانات، غير از سه حيوان مذكور، كافى نيست.

[1023] م- در هدى چند چيز معتبر است و بايد مراعات شود:

اول- آنكه اگر شتر باشد سن آن كمتر از پنج سال نباشد و داخل در شش سال شده باشد و اگر گاو است بنا بر احتياط واجب، كمتر از دو سال نباشد و داخل در سه سال شده باشد و همچنين در «بز» كمتر از سن گاو نباشد و در ميش به احتياط واجب كمتر[1] از يك سال نباشد و داخل در سال دوم شده باشد.

دوم- بايد صحيح باشد[2]، پس حيوان مريض كافى نيست، حتى مثل كچلى بنا بر احتياط.

سوم- بايد خيلى پير نباشد.

چهارم- بايد تام الأجزاء باشد و ناقص كافى نيست. پس اگر واضح باشد كورى يا لنگى آن بنابر اقوى كافى نيست و اگر واضح نباشد به احتياط واجب كافى نيست و احتياط واجب آن است كه چشمش سفيد نشده باشد و بايد گوش بريده و دم بريده و شاخ داخل آن شكسته يا بريده نباشد.

پنجم- بايد لاغر نباشد و اگر در گُرده او پيه باشد كافى است، و احتياط آن است كه آن را در عرف لاغر نگويند.

[1]- بلكه كمتر از ده ماه نباشد.

[2]- احوط اولى اين است كه مريض نباشد.