4- هر سنگى را كه مى‌اندازد اين دعا را بخواند:

(اللَّه أكبَر، اللّهُمّ ادحَر عَنّي الشّيطانَ أللّهُمّ تصدِيقاً بِكِتابِكَ وَ عَلَى‌ سُنّةِ نَبِيّك اللّهُمّ اجْعَلهُ لِى حَجّاً مَبروراً وَ عَمَلًا مَقبُولًا وَسَعياً مَشكُوراً وَ ذَنباً مَغفُوراً)

. 5- ميان او و جمره در جمره عقبه ده يا پانزده ذراع فاصله باشد و در جمره اولى و وسطى كناره جمره بايستد.

6- جمره عقبه را رو به جمره و پشت به قبله رمى نمايد و جمره اولى و وسطى را رو به قبله ايستاده رمى نمايد.

7- سنگريزه را بر انگشت ابهام گذارده و با ناخن انگشت شهادت بيندازد.

8- پس از برگشتن بجاى خود در منى‌ اين دعا را بخواند.

(اللّهم بِكَ وَثقت وَعَلَيكَ تَوَكّلتُ فَنِعمَ الرّبُ وَ نِعَم المَولى‌ وَنِعمَ النّصيِرُ)

دوم- ذبح (قربانى)

[1020] م- واجب است بر كسى كه حج تمتع بجا مى‌آورد، ذبح يك هدى؛ يعنى يك شتر يا يك گاو يا يك گوسفند و شتر افضل است و پس از آن گاو بهتر است.

[1021] م- كفايت‌[1] نمى‌كند براى چند نفر به شركت، يك هدى در حال اختيار، بلكه در حال ضرورت نيز محل اشكال است و احتياط واجب جمع بين‌

[1]- بلكه در فرض ضرورت بى اشكال است و روزه واجب نيست اگر چه احوط است.