[960] م- تأخير انداختن از اول ظهر اگر كم باشد مثلًا به مقدار نماز ظهر و عصر كه جمع بين آنها كند، معلوم نيست حرام باشد، ولى احتياط آن است كه تأخير نيندازد.

[961] م- بودن در مجموع بعد از ظهر تا مغرب گرچه واجب است چنانچه گذشت لكن تمام آن ركن نيست كه حج به ترك آن باطل شود، پس اگر مقدار كمى‌[1] توقف كند و برود يا طرف عصر بيايد و توقف كند حج او صحيح است اگر چه توقف نكردن از روى عمد و علم باشد.

[962] م- آنچه در وقوف ركن است مسماى وقوف است به اين معنى كه گفته شود قدرى در عرفات بوده، هرچند خيلى كم باشد مثل يك دقيقه يا دو دقيقه‌[2] پس اگر هيچ به عرفات نرود ركن را ترك كرده.

[963] م- اگر از روى عمد و علم، وقوف ركنى را ترك كند يعنى در هيچ جزء از بعدازظهر تا مغرب در عرفات نباشد حجش باطل است، و كفايت نمى‌كند براى او وقوف در شب عيد كه وقوف‌[3] اضطرارى است.

[964] م- اگر كسى عمداً پيش از غروب شرعى از عرفات كوچ كند و از

[1]- و يا وقوف اضطرارى را درك كند يعنى وقوف مقدارى از شب عيد و سپس رفتن به‌مشعر الحرام اگر چه گناه كرده است.

[2]- بقدرى كه عرفاً بگويند در عرفات توقف كرده است.

[3]- بلكه كفايت مى‌كند اگر چه گناه كرده است.