گرچه احوط مراعات طهارت از حدث است.

[832] م- واجب است سعى را بعد از طواف و نماز آن بجا آورد و اگر عمداً پيش از آنها بجا آورد بايد بعد از طواف و نماز، آن را اعاده كند.

[833] م- اگر از روى فراموشى مقدم بدارد سعى را بر طواف‌[1]، اقوى آن است كه آن‌[2] را اعاده كند و همچنين است اگر از روى ندانستن مسأله مقدم بدارد.

[834] م- واجب است رفتن و برگشتن از راه‌[3] متعارف باشد، پس اگر از راه غير متعارف به صفا برود يا به مروه، سعيش باطل است.

[835] م- اگر بين صفا و مروه را دو طبقه يا چند طبقه كنند و تمام طبقات بين دو كوه باشد، از هر طبقه جايز است سعى كند گرچه احوط سعى از همان راهى است كه از اول متعارف بوده.

[1]- و يا طواف را فراموش كند و بعد متذكر شود و انجام دهد.

[2]- يعنى سعى را ولكن اگر محل تدارك گذشته باشد؛ يعنى در عمره تمتع به عرفات رفته‌باشد و در حج به كشور خود برگشت كرده باشد اعاده سعى لازم نيست وليكن احوط كفاره دادن يك گوسفند است و همچنين اگر سعى را قبل از اتمام طواف سهواً و به خيال اين كه طوافش تمام شده است شروع كرده و يا تمام كند چنانچه چهار دور از طواف را انجام داده باشد اعاده سعى لازم نيست بلكه پس از اتمام طواف و نماز آن اگر سعى را قبلًا تمام كرده تمام است و اگر چيزى از آن باقيمانده آن را كامل مى‌كند.

[3]- يعنى صدق سعى ميان صفا و مروه عرفاً لازم است نه اينكه به جاى ديگرى برود و ازآنجا به صفا و يا مروه برود.