فصل ششم: سعى و بعض احكام آن‌

[825] م- واجب است بعد از بجا آوردن نماز طواف، سعى كند بين صفا و مروه، كه دو كوه معروفند.

[826] م- مراد از «سعى» آن است كه از كوه صفا برود به مروه و از مروه برگردد به صفا.

[827] م- واجب است سعى بين صفا و مروه هفت مرتبه باشد كه به هر مرتبه شوط گويند؛ به اين معنا كه از صفا به مروه رفتن يك شوط است و از مروه به صفا برگشتن نيز يك شوط است.

[828] م- واجب است اول از صفا شروع كند و بايد در دور هفتم به مروه ختم شود، و اگر از مروه شروع كند، هر وقت فهميد بايد اعاده كند و اگر در بين سعى بفهمد بايد از سر بگيرد و از صفا شروع كند.

[829] م- احتياط آن است كه ابتدا كند از جزء اول صفا و از آنجا شروع به سعى كند و در صورتى كه روى كوه برود و همانطور به نحو متعارف سعى كند كفايت مى‌كند.

[830] م- در سعى مابين صفا و مروه جايز است سواره و بر روى محمل، چه در حال اختيار و چه با عذر لكن راه رفتن افضل است.

[831] م- طهارت از حَدث و خَبث و ستر عَورت در سعى معتبر نيست،