حج نايب شود يا حج استحبابى بجا آورد، واگر حج نيابى يا استحبابى بجا آورد باطل است.[1]

[45] م- كسى كه حج بر او مستقر شد و بجا نياورد تا فوت شد، بايد از تركه او براى او حج بدهند و حج ميقاتى كفايت مى‌كند و تا حج او را ندهند ورثه نمى‌توانند در تركه تصرف نمايند.[2] و لازم است در همان سال فوت، حج را اداء نمايند و تأخير از آن جايز نيست.

و چنانچه در آن سال استيجار ممكن نباشد مگر از بلد لازم است از بلد اجير بگيرند و از اصل تركه خارج مى‌شود و همچنين اگر در آن سال از ميقات نتوانند اجير بگيرند مگر به زيادتر از اجرت متعارف لازم است اجير بگيرند و تأخير نيندازند واگر وصى يا وارث اهمال كنند و تأخير بيندازند و تركه از بين برود ضامنند، بلى اگر ميت تركه نداشته باشد بر وارث حج او واجب نمى‌شود.

[1]- اگر حج نيابى بجا آورد حجش صحيح است و ذمّه منوب عنه برى، مى‌شود و اجاره نيز صحيح است اگر چه وجوب وفاى به آن مشروط به ترك حج خود بوده است و اگر حج استحبابى براى خودش انجام دهد در صورت علم به استطاعت خود و عدم صحت حج استحبابى حج او باطل است و در غير اين صورت حجش صحيح و مجزى از حجة الاسلام است.

[2]- مگر آنكه مقدار هزينه حج را جدا كنند و آن را در حج نيابى هزينه كرده و يا به نحوى‌كنار بگذارند كه مطمئن باشند در آن هزينه خواهد شد.