سوم- طهارت بدن و لباس است از نجاست‌

. [562] م- احتياط واجب آن است كه از نجاساتى كه در نماز عفو شده- مثل خون كمتر از درهم و جامه‌اى كه با آن نتوان‌[1] نماز خواند مثل عرقچين و جوراب حتى انگشتر نجس- اجتناب كند.

[563] م- در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير كند.

[564] م- در خون قروح و جروح تا آن اندازه‌اى كه مى‌شود تطهير كرد و لباس را عوض كرد احتياط واجب آن است كه تطهير كند يا جامه را عوض كند.

[565] م- احتياط آن است كه اگر مى‌تواند تأخير بيندازد طواف را تا بشود بى مشقت تطهير كرد، تأخير بيندازد بشرطى كه وقت تنگ نشود.

[566] م- اگر طواف كند و بعداز آنكه از طواف فارغ شد علم پيدا كند به نجاست در حال طواف اظهر آن است كه طوافش صحيح است.

[567] م- اگر شك داشته باشد كه لباسش يا بدنش نجس است مى‌تواند با آن حال طواف كند، و صحيح است چه بداند كه پيشتر از اين پاك بوده يا نداند، لكن اگر بداند كه پيشتر نجس بوده و نداند كه تطهير شده است نمى‌تواند با آن حال طواف كند بلكه بايد تطهير كند و طواف كند.

[1]- طواف در جامه‌اى كه با آن نتوان نماز خواند( يعنى ساتر نباشد مانند مثالهاى مذكوردر متن) اگر نجس باشد مانع ندارد، و همچنين بودن چيز نجس همراه انسان در طواف مانعى ندارد.