فصل دوّم: واجبات احرام‌

[251] م- واجبات در وقت احرام سه چيز است:

اول- نيت، يعنى انسان در حالى كه مى‌خواهد محرم شود به احرام عمره تمتع، نيت كند عمره تمتع را و لازم نيست قصد كند ترك محرماتى را كه بر محرم پس از احرام، حرام مى‌شود بلكه كسى كه بقصد عمره تمتع يا حج تمتع لبيك‌هاى واجب را گفت، محرم مى‌شود چه قصد بكند احرام را يا نكند و چه قصد بكند ترك محرمات را يا نكند. پس كسى كه مى‌داند ارتكاب مى‌كند بعضى محرمات را مثل زير سايه رفتن در حال سفر، احرام او صحيح است.

ولى احتياط آن است كه قصد كند ترك محرمات را.

[252] م- آنچه ذكر شد كه لازم نيست قصد كند ترك محرمات را در غير آن محرماتى است كه عمره يا حج را باطل مى‌كند. مثل اكثر محرمات، و اما آنچه عمره يا حج را باطل مى‌كند مثل نزديكى با زن در بعضى از صور كه ذكر خواهد شد پس با قصد ارتكاب آن احرام باطل‌[1] است بلكه غير ممكن است.

[253] م- عمره و حج و اجزاء آنها از عبادات است و بايد با نيت خالص براى طاعت خداوند تعالى بجا آورد.

[1]- بلكه صحيح است.