مخارج ساليانه است و نيز مالى را كه به كسى مى‌بخشد يا جايزه مى‌دهد، در صورتى كه از شأن او زياد نباشد، از مخارج ساليانه حساب مى‌شود.

مسأله 1786- اگر انسان در شهرى باشد كه معمولًا هر سال مقدارى از جهيزيه دختر را تهيه مى‌كنند، چنانچه در بين سال از منافع آن سال جهيزيه‌اى بخرد و از شأنش هم زياد نباشد بنا بر احتياط خمس آن را بدهد و اگر از شأنش زياد باشد يا از منافع آن سال در سال بعد جهيزيه تهيه نمايد، بايد خمس آن را بدهد.

مسأله 1787- مالى را كه خرج سفر حج و زيارتهاى ديگر مى‌كند از مخارج سالى حساب مى‌شود كه در آن سال خرج كرده و اگر سفر او تا مقدارى از سال بعد طول بكشد، آنچه در سال بعد خرج مى‌كند، بايد خمس آن را بدهد.

مسأله 1788- كسى كه از كسب و تجارت فائده‌اى برده اگر مال ديگرى هم دارد كه خمس آن واجب نيست، مى‌تواند مخارج سال خود را فقط از فائده كسبش صرف كند.

مسأله 1789- آذوقه‌اى را كه براى مصرف سالش از منافع كسبش خريده، اگر در آخر سال زياد بيايد، بايد خمس آن را بدهد و چنانچه بخواهد قيمت آن را بدهد، در صورتى كه قيمتش از وقتى كه خريده زياد شده باشد، بايد قيمت آخر سال را حساب كند.

مسأله 1790- اگر از منفعت كسب پيش از دادن خمس اثاثيه‌اى براى منزل بخرد، هر وقت احتياجش از آن برطرف شد، لازم نيست كه خمس آن را بدهد و همچنين است زيور آلات زنانه، در صورتى كه وقت خريدن، زينت كردن زن با آنها نگذشته باشد.