كه واجب كفائى باشند اشكال ندارد؛ ولى بهتر است اجرت را در مقابل كارهاى غير واجب قرار دهند؛ امّا در صورتى كه اين تجهيزات بر شخص انجام دهنده واجب عينى شوند، احتياط واجب است كه در قبال آنها مزد نگيرد.

343- جائز نيست ميت را غسل جبيره‌اى بدهند، پس اگر مى‌شود ميت را غسل داد بايد او را غسل بدهند؛ و اگر نمى‌شود او را غسل داد، بايد او را تيمم بدهند؛ و اگر هيچكدام از غسل و تيمم ممكن نباشد، هر دوى آنها ساقط مى‌باشند.

الف- غسل يا تيمّم ميّت:

غسل ميّت:

344- ميّتى بايد غسل داد كه علاوه بر مسلمان بودن بايد حد اقل چهار ماه او تمام شده باشد، و شهيد هم نباشد، و با انجام غسل ميّت به سبب رَجم يا قصاص شرعى كشته نشده باشد.

345- كسى كه ميّت را غسل مى‌دهد بايد مسلمان دوازده امامى و عاقل باشد، بلكه بهتر است بالغ هم باشد، و بايد مسائل غسل را بداند، و با قصد قربت آن را انجام دهد.

346- اگر بچه پيش از اتمام چهار ماه سقط شود، واجب نيست او را غسل دهند، بلكه بايد او را در پارچه پيچيده و دفن كنند.

347- واجب است غسل دهنده مماثل ميّت باشد، و حرام است مرد زن را و زن مرد را غسل بدهد؛ مگر در سه مورد: 1- دختر و پسرى را كه سنّ آنها از سه سال بيشتر نيست، 2- جائز است هر كسى همسر دائمه يا منقطعه خود را حتى برهنه غسل دهد؛ هرچند احتياط مستحب آن است كه زن شوهر خود و شوهر زن خود را غسل ندهد، 3- اگر براى غسل دادن ميّتى كه مرد است مرد پيدا نشود، زنانى كه با او محرم نَسَبى هستند- مثل مادر و خواهر و عمّه و خاله- يا به واسطه شير خوردن محرم او شده‌اند، مى‌توانند از زير لباس يا پوشش ديگر او را غسل بدهند، و نيز اگر براى غسل دادن ميّتى كه زن است زن ديگرى نباشد، مردهايى كه محرم نسبى او هستند يا به واسطه شير خوردن محرم او شده‌اند، مى‌توانند از زير لباس او را غسل دهند.

348- كيفيت غسل ميّت مثل كيفيّت غسل جنابت و ديگر غسلها است، كه در احكام مشتركه غسل از صفحه 38 تا 40 بيان شد؛ لكن بنابر احتياط واجب تا غسل ترتيبى ممكن است، نبايد