خويش عزيز و نسبت به شوهر خود فرمانبردار، 16- شوهر دوست‌باشد، 17- شوهر خود را در امر دنيا و آخرت يارى نمايد، 18- خود را براى شوهرش زينت كند و از ديگران بپوشاند، 19- وقتى كه شوهر با او خلوت كند آنچه از او بخواهد مضايقه نكند. 1738- برخى از صفات ذميمه مربوط به زن مورد ازدواج عبارتند از: 1- شأنش عقيم بودن باشد، يعنى خويشان او نازا باشند، 2- نزد كسان خود خوار و نسبت به شوهر عزيز باشد، 3- كينه‌دار باشد، 4- از كار قبيح كناره نجويد، 5- در غياب شوهر اظهار زينت كند و در حضور شوهر زينتش را از او بپوشاند، 6- حرف او را نشنود و فرمان او را اطاعت نكند، 7- در وقت خلوت از شوهر تمكين نكند، 8- از شوهر عذر نپذيرد، 9- زنازاده باشد، 10- زانيه باشد، 11- ديوانه باشد، 12- احمق باشد.

1739- بعضى از صفات ذميمه مربوط به مرد مورد ازدواج عبارتند از: 1- بد خلق باشد، 2- شرابخوار باشد، 3- فاسق باشد، 4- فقط بخاطر جمال و ثروت زن او را اختيار نمايد.

1740- خواستگارى نمودن زنى كه در عدّه رجعيّه باشد حرام است، چه بطور صريح يا بطور كنايه و خواستگارى در عدّه وفات بطور صريح حرام است اما بطور كنايه، اشكال ندارد.

چهارم- انواع نكاح (ازدواج):

1741- نكاح بر دو قسم است: 1- نكاح دائم و آن نكاحى است كه مدت محدودى ندارد و زن تا پايان زندگى بر مرد حلال مى‌باشد و زنى را كه به اين صورت عقد مى‌شود «همسر دائم» مى‌گويند، 2- نكاح موقّت، نكاح موقّت يا مُتعه نكاحى است كه زن بطور موقّت و تا زمان محدودى بر مرد حلال مى‌باشد و زنى را كه به اين صورت عقد مى‌شود «همسر موقّت» مى‌گويند.

پنجم- صيغه عقد دائم و عقد موقّت:

1742- يكى از شروط ازدواج، خواندن صيغه است و تنها راضى بودن زن و مرد به ازدواج كافى نيست.

1743- اولى‌ آن است كه در صيغه عقد دائم، زوج مفعول اوّل و زوجه مفعول دوم قرار داده شود.