مورد نذر را زيارت كند، چيزى بر او واجب نيست؛ و اگر در نذر مدتى را معين كرده باشد، بايد در همان مدت زيارت را انجام دهد، و اگر در آن مدت عمداً انجام ندهد، نذرش را شكسته و بايد كفاره بدهد؛ و بنابر اقوى قضاء آن واجب نيست.

1651- كفاره شكستن نذر همچنانكه در جلد 2 صفحه 121 ذكر گرديد، بايد به عنوان كفاره يك بنده آزاد كند يا ده فقير را اطعام كند يا آنها را بپوشاند؛ و اگر از اينها عاجز باشد، بايد سه روز روزه بگيرد.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «نذر» بطور كامل در جلد نهم فقرات فقهيّه، از صفحه 7 تا صفحه 28 بيان گرديده‌اند.