است فطره كسى كه انسان مجبور شده خرجى او را بدهد.

964- فطره مهمانى كه بعد از غروب شرعى شب عيد فطر وارد مى‌شود بر ميزبان واجب نيست، اگرچه پيش از غروب شرعى او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.

965- زنى كه شوهرش مخارج او را نمى‌دهد، چنانچه هنگام غروب شرعى شب عيد فطر عائله و نان خور شخص ديگرى باشد، فطره‌اش بر آن شخص واجب است؛ و اگر نان خور شخص ديگر نيست، در صورتى كه شرائط وجوب زكات فطره را دارا باشد بايد خودش زكات فطره خود را بپردازد.

966- كسى كه ديگرى بايد زكات فطره او را بدهد، واجب نيست خودش زكات فطره خود را بدهد؛ ولى احتياط واجب آن است كه اگر او زكات فطره را ندهد، خودش زكات فطره خود را پرداخت نمايد. و در اين صورت از كسى كه فطره‌اش بر او واجب است، پرداخت زكات فطره ساقط مى‌شود.

967- كسى كه هاشمى- سيّد- نيست نمى‌تواند زكات فطره خود را به هاشمى- سيّد- بدهد، حتى اگر سيّدى نان خور او باشد، نمى‌تواند فطره آن سيّد را به سيّد ديگر بدهد.

968- كارمندان ادارات و كارگران كارخانه‌ها كه در زندگى مستقل هستند- و بنابر احتياط واجب سربازان پادگانها- بايد خودشان فطره خود و عائله خود را بدهند.

مصرف زكات فطره:

969- مصرف زكات فطره، همان مستحقين هشت‌گانه زكات مى‌باشند- كه از صفحه 183 تا 186 بيان شدند- واگر كسى زكات فطره را به مصرف يكى از آن مستحقين برساند كافى است؛ ولى احتياط مستحب آن است كه زكات فطره را فقط به فقرائى كه شيعه اثنى عشرى هستند بدهند.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «زكات» بطور كامل در جلد دوم فقرات فقهيّه، از صفحه 177 تا صفحه 272 بيان گرديده‌اند.