1166- بايد شخص سجده تلاوت را به تعداد تكرار آيه سجده تكرار نمايد، پس اگر در هنگام خواندن آيه سجده مثلًا سه مرتبه آن را تكرار نمايد، بايد سه سجده بجا آورد، و نيز اگر شخصى مكرراً آيه سجده را از فرد ديگرى بشنود، بايد به تعداد تكرار او سجده بجا آورد، و همچنين اگر از جماعتى كه مشغول تلاوت آيه سجده هستند آيه را بشنود، بنابر احتياط واجب بايد به تعداد تمام كسانى كه آيه را از آنها شنيده است سجده تلاوت را تكرار نمايد.

1167- اگر مكلف آيه سجده را از بچه غير مميز يا از كسى كه قصد خواندن قرآن ندارد بشنود، بنابر احتياط واجب بايد سجده نمايد.

1168- اگر مكلف از وسائلى مانند بلندگو- كه مستقيماً و بدون واسطه صداى انسان را پخش مى‌كنند- آيه سجده را بشنود، واجب است سجده كند؛ ولى اگر آن را از ضبط صوت و ويدئو و ...- كه به واسطه نوار صدا را پخش مى‌كنند- يا از راديو و تلويزيون- كه به واسطه امواج صدا را پخش مى‌كنند- بشنود، سجده بر او لازم نيست.

1169- اگر مكلف در غير نماز در حال سجده- مثلًا در سجده شكر- آيه سجده را بخواند يا به آن گوش فرا دهد، بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده كند.

1170- ظاهراً لازم نيست مكلف در حالى كه ايستاده يا نشسته است براى سجده تلاوت نيّت سجده كند، بلكه اگر پيش از گذاشتن پيشانى بر زمين يا همزمان با آن نيّت سجده كند كافى است.

1171- در وجوب سجده تلاوت معتبر است كه مكلف حروف و كلمات را بشنود و تشخيص دهد، بنابر اين به مجرد شنيدن همهمه سجده واجب نيست؛ اگرچه أحوط است، و نيز اگر كسى ترجمه آيه سجده را بخواند يا بشنود، واجب نيست سجده نمايد.

شروط صحّت سجده تلاوت:

1172- در صحّت سجده تلاوت مراعات پنج امر شرط مى‌باشد:

اول: نيّت.

دوم: مكان سجده غصبى نباشد، و نيز اگر لباس سجده كننده غصبى باشد و سجده كردن تصرّف در آن لباس محسوب شود، سجده با آن لباس باطل است.

سوم: بنابر احتياط سجده كننده پيشانى را بر مُهر يا چيز ديگرى كه سجده بر آن‌