قليل در چند گودال جمع شود و آن آبها با هم اتصال داشته باشند، اگر يكى از آنها با نجاست ملاقات نمايد بقيه نيز نجس مى شوند.

47- در نجس شدن آب قليل فرقى نيست بين اينكه آن آب وارد بر نجاست شود يا نجاست بر آن وارد شود؛ مگر اينكه آب قليل از بالا توسط ابريق يا چيز ديگر به نجاستى كه پايين واقع شده است بريزد، كه فقط مقدارى كه با نجاست ملاقات كرده است متنجس مى‌باشد، و همچنين اگر نجاست در مكان بالا يا محاذات آب قليل باشد و آب قليل با فشار و به حالت اندفاعى به آن اصابت نمايد، همان مقدار كه اصابت كرده است متنجس مى‌شود، و بقيه به طهارت خود باقى است.

48- همانطور كه آب قليل به سبب ملاقات با عين نجاست نجس مى‌شود، به ملاقات با متنجس هم- به تفصيلى كه در فقره (78) بيان مى‌شود- نجس مى‌گردد.

چگونگى نجس شدن آب كثير:

49- آب كثير يا آب معتصَم- آب چشمه و آب جارى و آب باران و آب چاه و آب كُر- پاك و پاك كننده است، و به سبب ملاقات با نجاست نجس نمى شود؛ مگر اينكه رنگ يا بو يا طعم آن به واسطه ملاقات با نجاست تغيير كند، هرچند تغيير به درجه نازله باشد، لكن به شروطى كه عبارتند از:

اول: تغيير به اوصاف سه گانه مذكوره باشد نه به وصف چهارم.

دوم: تغيير به سبب ملاقات باشد نه به واسطه مجاورت.

سوم: تغيير حسّى باشد نه تقديرى.

توضيح و احكام شروط:

50- در صورت تغيير اوصاف آب كثير و حكم به نجس شدن آن، فرق بين وصف اصلى و وصف عارضى نيست، پس هرگاه آبى بر اثر برخورد هوا و تابش آفتاب يا به واسطه اشياء پاك داراى رنگ عارضى شود، اگر به ملاقات با نجاست رنگ عارضى آن متغيّر گردد نجس مى‌شود.