بگذارد، 10- زنها دو دست خود را بالاى زانوها بر ران خود بگذارند، و زانوها را به عقب نبرند، 11- پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد، ولى آن را به نيّت ذكر ركوع نگويد، 12- تسبيحات را سه يا هفت مرتبه بلكه زيادتر تكرار كند، 13- تسبيحات را به عدد طاق ختم نمايد، 14- پيش از تسبيحات بگويد:

«أَللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَ بِكَ آمَنْتُ، وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَ أَنْتَ رَبّي‌، خَشَعَ لَكَ سَمْعي‌ وَ بَصَري‌ وَ شَعْري‌ وَ بَشَري‌ وَ لَحْمي‌ وَ دَمي‌ وَ مُخّي‌ وَ عَصَبي‌ وَ عِظامي‌، وَ ما أَقَلَّتْ قَدَمايَ غَيْرَ مُسْتَنْكِفٍ وَ لا مُسْتَكْبِرٍ وَ لا مُسْتَحْسِرٍ».

15- هنگام برخاستن از ركوع دستها را از روى زانوها بلند كند، 16- در قيام بعد از ركوع نمازگزار- چه امام باشد و چه مأموم و چه منفرد- بگويد:

«سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ»[1] بلكه مستحب است ذكر «أَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، أَهْلِ الْجَبَرُوتِ وَ الْكِبْرِياءِ وَ الْعَظَمَةِ، أَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» را نيز به آن اضافه نمايد.

مكروهات مربوط به ركوع:

1101- پنج چيز در هنگام ركوع براى نمازگزار مكروه است:

1- سرش را بزير بيندازد، يا آن را بلند كند به گونه‌اى كه مساوى پشت نباشد، 2- در حال ركوع دستهاى خود را به پهلوهايش بچسباند، 3- كف دو دست را روى هم بگذارد و هر دو دست را بين دو زانو داخل كند؛ بلكه أحوط اجتناب از اين عمل است، 4- دستهاى خود را زير لباسش داخل كند و به بدن خود متصل نمايد، 5- در حال ركوع قرآن بخواند.

1102- در واجبات و مستحبات و مكروهات ركوع فرقى بين ركوع نماز فريضه و نماز نافله نيست.

خلل و شك در ركوع:

1103- اگر نمازگزار پيش از تمام شدن ذكر واجب عمداً سر از ركوع بردارد،

[1] - مى‌شنود خداوند حمد و ثناء كسى كه ستايش مى‌كند او را.