كه مرد يا زن از روى جامه او را غسل بدهند.

1108- اگر جزئى از بدن ميّت كه داراى استخوان است پيدا شود و معلوم نباشد كه آن جزء از جسد مرد است يا از جسد زن، أحوط آن است كه هم مرد و هم زن آن را غسل دهند؛ لكن بنابر احتياط نبايد به آن نگاه كنند.

كيفيّت غسل ميّت:

1109- كيفيت غسل ميّت مثل كيفيّت غسل جنابت و ديگر غسلها است، كه در احكام مشتركه غسل بيان شد؛ لكن بنابر احتياط واجب تا غسل ترتيبى ممكن است، نبايد ميّت را غسل ارتماسى بدهند؛ و در غسل ترتيبى بهتر است هيچ يك از سه قسمت بدن ميّت را در آب فرو نبرند، بلكه آب را روى آن بريزند.

1110- واجب است ميّت را سه غسل بدهند:

اول: با آب مخلوط به سدر.

دوم: با آب مخلوط به كافور.

سوم: با آب خالص.

1111- سدر و كافور نبايد به اندازه‌اى زياد باشند كه آب را مضاف كنند، و نبايد به اندازه‌اى كم باشند كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.

1112- اگر سدر و كافور به اندازه‌اى كه لازم است پيدا نشوند، بنابر احتياط واجب بايد مقدارى را كه به آن دسترسى دارند در آب بريزند.

1113- اگر سدر و كافور يا يكى از اينها پيدا نشوند، يا به علتى مانند غصب استعمال آنها جائز نباشد، بايد به جاى هر كدام كه ممكن نيست ميّت را با آب خالص غسل دهند؛ لكن اگر قبل از دفن دسترسى به سدر و كافور پيدا نمايند يا عذر برطرف شود، واجب است ميّت را با آنها غسل دهند.

1114- كسى كه براى حج يا عمره احرام بسته است، اگر پيش از تمام كردن طواف حّج يا عمره بميرد، بايد به جاى آب كافور با آب خالص او را غسل دهند؛ و نبايد او را با كافور و چيزهاى خوش بو حنوط نمايند.