مطهِّر دهم- خارج شدن خون متعارف از ذبيحه:

371- حيوانى كه به دستور شرع ذبح شده است، چنانچه به مقدار متعارف خون از بدن او خارج شود، مقدار خونى كه در بدنش مى‌ماند پاك است؛ و بنابر احتياط واجب اين حكم مختص به حيوانات حلال گوشت است، و در حيوانات حرام گوشت جارى نمى‌گردد؛ بلكه بنابر احتياط استحبابى در اجزاء محّرمه حيوان حلال گوشت نيز جارى نمى‌شود.

مطهِّر يازدهم- تغسيل و تيمّم ميّت:

372- ميّت مسلمان با انجام غسلهاى سه گانه ميّت- غسل با آب سدر و آب كافور و آب خالص- پاك مى‌شود؛ و در صورتى كه غسل دادن او ممكن نباشد، بنابر اقوى با تيمّم پاك مى‌شود؛ اگرچه در اين صورت أحوط حكم به نجاست او مى‌باشد.

مطهِّر دوازدهم- سنگ استنجاء:

373- سنگ و ديگر چيزهايى كه استنجاء با آنها صحيح مى‌باشد، به تفصيلى در فقره (111) بيان شده است مخرج غائط را پاك مى‌كنند.

راه اثبات طهارت:

374- پاك شدن اشياء متنجّس به يكى از نه طريق زير ثابت مى‌شود:

اول: خود انسان علم پيدا كند.

دوم: دو مرد عادل بگويند آن چيز پاك شده است.

سوم: يك نفر عادل بلكه موثق به پاك شدن چيزى خبر دهد.

چهارم: شخصى كه چيز متنجّس در دست و تصرف او است- در صورتى كه متهم به بى‌مبالاتى و دروغگويى نباشد- خبر دهد كه آن چيز پاك شده است، مثلًا خدمتكار