در اين‌جا توجه خوانندگان را به دو روايت از صحيح مسلم ص 425 ج 6 جلب مى‌كنيم:

1- عن خذيفه انه قال:

اخبرنى رسول الله (ص) بما هو كائن إلى ان تقوم الساعة فما منه شى‌ء الا قد سألته ...

2- و عن ابى زيد:

صلى بنا رسول الله (ص) الفجر و صعد المنبر فخطبنا حتى حضرت الظهر!

فنزل ثم صعد المنبر فخطبنا حتى حضرت العصر! ثم نزل فصل العصر ثم صعد المنبر فخطبنا حتى غربت الشمس!!! فاخبرنا بما كان و بما هو كائن فاعلمنا احقظنا!

ترجمه حديث اول: حذيفه مى‌گويد حضرت رسول الله (ص) به من از آن‌چه كه تا قيامت شدنى است خبر داد و هيچ چيز (از آينده) باقى نماند مگر اين كه از آن سؤال كردم.

خلاصه ترجمه حديث دوم: ابوزيد مى‌گويد حضرت پيامبر (ص) روزى پس از نماز صبح تا غروب خورشيد (به استثناى چند دقيقه نماز ظهر و عصر) بالاى منبر براى ما خطبه خواند! و ما را از آن‌چه كه گذشته بود و به آن چه كه است خبر داد، هر كس بيشتر حفظ كرد بيشتر علم يافت. حال اگر حذيفه علم به امور غيبى آينده تا قيامت داشته باشد و يا جمعى علم به امور غيبى گذشته و فعلى داشته باشد