نداشته باشيم؛ اگر ما حق را از باطل تميز ندهيم؛ اگر ما در موقع انتخابات پاى صندوق‌هاى راى رفته و دوباره به انسان‌هاى پست و نالايق راى بدهيم، بدون شك مصداق همين آيه مباركه هستيم؛ زيرا اگر همين افراد بى‌دين، دوباره توسط آراى شما به قدرت برسند، بى‌باكانه بر عليه دين شما دهن كجى مى‌كنند. «إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ» راى دهندگان مسئول‌اند، راى دهندگان به جرم آنان شريك‌اند. اگر مردم براى آنان راى ندهند، خود به خود كسى بر قدرت تكيه نمى‌زند. شما به آنان راى مى‌دهيد و مسؤليت أعمال شان را نيز شما بر دوش داريد. چه بخواهيد و چه نخواهيد، قرآن شما را مسؤل مى‌داند، چون شما بوديد كه به انسان‌هاى لائيك و يا نادان راى داديد. بايد اين حقيقت تلخ را قبول كنيد كه شما با راى دادن خود افرادى را در مجلس فرستاديد كه حتى به دين شما هم اعتقاد ندارند. آنان نه به منافع ملى شما فكر مى‌كند و نه به استقلال سياسى كشور شما، به هيچ چيز شما باورمند نيستند. فقط به منافع شخصى خود و خوش خدمتى به خاريجى‌ها فكر مى‌كنند و بس.

«وَالْفُرْقَانِ» ما انسان هستيم و به عنوان يك انسان، هر كدام ما بايد قوه تشخيص داشته باشيم و بين حق و باطل فرق بگذاريم، ما بايد خوب و بد را از هم تشخيص دهيم. كسى‌كه" فرقان" ندارد و نمى‌تواند افراد خوب و بد را تشخيص دهد، حق راى دادن را هم ندارد، اگر راى بدهد فعل حرام به جا آورده است. دين و دنياى ما بستگى به فرقان ما دارد،