در فقره هفتم ماده يكصد و هفتاد و يكم، كلمه‌ى «يائسه» وجود داشت كه آنرا حذف نموده‌اند. لابد گفته‌اند كه با فقه حنفى مطابقت ندارد. در حاليكه من قبلا عرض كردم كه فقه مذاهب اسلامى همه مشروعيت دارد و هيچ كدام تابع فقه ديگرى نيست، همه را بايد احترام كنيم. ولى متأسفانه در فقره هفتم ماده يكصد و هفتاد و يكم، كلمه يائسه را حذف نموده‌اند كه زياد مشكلى ندارد. چون در قانون احوال شخصيه ما، اين موضوع صراحت دارد. كه اگر يك موضوع فقهى در قانون احوال شخصيه شيعه وجود نداشته باشد بايد به فقه شيعه مراجعه شود.

آخرين موضوع؛ مسئله‌ى حضانت بود كه در فقره سوم ماده يكصد و نود و چهارم، در مسوده ما آنرا نوشته بوديم كه مادر نسبت به پدر، در حضانت دختران تا هفت سالگى و در پسران تا دو سالگى، داراى حق تقدم مى‌باشد. بعد از سپرى شدن مدت متذكره، حضانت پسر و دختر، به پدر تعلق مى‌گيرد. اما در مجلس كه تصويب نموده‌اند به اين شكل آمده است كه مادر نسبت به پدر در حضانت دختر تا نه سالگى و در پسران تا هفت سالگى، حق تقدم دارد. بعد از سپرى شدن مدت متذكره حضانت به پدر تعلق مى‌گيرد.

دو سالگى را به هفت سالگى تبديل نموده‌اند و هفت سالگى را به نه سالگى تبديل كرده‌اند. اينها سليقه ها و آراى شخصى است كه‌