و كسانى از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند، آنان كردارهايشان در دنيا و آخرت تباه مى‌شود و ايشان اهل آتش‌اند و در آن ماندگار خواهند بود؛

ج) آيه شريفه‌اى كه در خصوص همين مقام [عدالت صحابه‌] ذكر شد:

فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‌ نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى‌ بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً.

آيات ديگرى در اين زمينه خواهد آمد.

- يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‌؛[1]

اى پيامبر! خدا و مؤمنينى كه پيرو تو مى‌باشند، تو را بس‌اند.

خداوند متعال در اين آيه شريفه براى تقويت روحيه پيامبر صلّى اللّه عليه و اله تأكيد مى‌كند كه خداوند و مؤمنان پيرو آن حضرت در برابر دشمنان براى او كافى‌اند. به‌هيچ‌روى از اين آيه عدالت همه صحابه دريافت نمى‌شود، حتى مطلبى نيز درباره عدالت مؤمنان مذكور به دست نمى‌آيد؛ مگر اين‌كه بگوييم آنان علاوه بر جهاد، غالبا در انجام واجبات و ترك محرمات از پيامبر پيروى مى‌كردند كه صحت اين گفته مشخص نيست.

فصل دوم: آياتى در نكوهش گروهى از صحابه‌

- أَمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْئَلُوا رَسُولَكُمْ كَما سُئِلَ مُوسى‌ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمانِ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ‌؛[2]

آيا مى‌خواهيد از پيامبر خود همان را بخواهيد كه قبلا از موسى عليه السّلام خواسته شد؟ و هركس كفر را با ايمان عوض كند، مسلما از راه درست گمراه شده است.

[1] . انفال، آيه 64.

[2] . بقره، آيه 108.