بخش دوم: صحابه از نگاه قرآن مجيد

فصل اول: آيات قرآن در مدح صحابه‌

- وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ* وَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولئِكَ مِنْكُمْ ...؛[1]

و آنان كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا به جهاد پرداخته‌اند و كسانى كه [مهاجران‌] را پناه داده و يارى كرده‌اند، آنان همان مؤمنان واقعى‌اند؛ براى آنان بخشايش و روزى شايسته‌اى خواهد بود، و كسانى كه بعدا ايمان آورده و هجرت نموده و همراه شما جهاد كرده‌اند، اينان در زمره شمايند.

محمول اين آيه شريفه، حقيقت ايمان و مغفرت و اعطاى رزق كريم است كه مترتب بر موضوع هجرت، جهاد بعد از ايمان، پناه دادن به مهاجران، يارى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و دين خداست؛ در واقع، كسانى كه اين صفات را دارند، حقيقت‌

[1] . انفال، آيه 74- 75.