خلاصه نظريات آية اللّه محسنى درباره تقريب مذاهب اسلامى در كتاب تلاش براى تقريب مذاهب اسلامى اثر حجة الاسلام اكبرى بيان شده است.[1]

حجة الاسلام نورى درباره بركات تشكيل شوراى اخوت مى‌گويد: اگر با درايت و پشتيبانى آية اللّه محسنى شوراى اخوت به وجود نمى‌آمد، به احتمال فراوان درگيرى‌هاى مذهبى همچون پاكستان و عراق آغاز مى‌شد؛ زيرا در آغاز تشكيل شوراى اخوت اسلامى حتى در جلسات اين شورا، برخى اوقات بحث‌ها به جاى باريك كشيده مى‌شد، اما در پايان جلسات علماى فريقين با لبى خندان و رويى گشاده از هم جدا مى‌شدند.[2]

برخى ويژگى‌هاى مهم ايشان‌

الف) كثرت تأليفات در كنار مشاغل فراوان اجتماعى و سياسى: به رغم اين كه دوران تحصيل ايشان چندان طول نكشيد و پس از آن هم مشغول فعاليت‌هاى اجتماعى، جهادى (چهارده سال)، سياسى و مسافرت‌هاى متعدد به كشورهاى اسلامى براى شركت در كنفرانس‌ها سپرى شد؛ با وجود اين آثار بسيارى به جامعه علمى و اسلامى تقديم كردند؛ به‌گونه‌اى كه آثار قلمى ايشان به بيش از 110 عنوان مى‌رسد و هم‌چنان ادامه دارد.

بى‌شك، اين همه توفيقات، بدون امدادهاى غيبى و توجهات خاصه ائمه طاهرين امكان‌پذير نيست.

ب) زمان‌شناسى و بروز بودن: آية اللّه محسنى از مصاديق بارز اين حديث شريف امام صادق عليه السّلام شمرده مى‌شوند كه فرمود:

العالم بزمانه لا تهجم عليه الحوادث و اللوابس.

[1] . غلام‌حسين اكبرى، تلاش براى تقريب، ص 86- 99.

[2] . مجله راز سبز، ش 11، ص 28.