نمى‌آورد؛ بلكه سوگند ياد كردند كه نام اين محل «حوأب» نيست كه خود قسمى دروغ بود.

با راويان ثقه از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله روايت شده كه به همسرانش فرمود:

أيّتكن صاحبة الجمل الأزيب الطويل أو الضامر تخرج فتنبحها كلاب الحوأب تقتل عن يمينها و عنى سارها قتلى كثيرة ثمّ تنجو بعد ما كادت تهلك؛[1]

هريك از شما بپرهيزيد از اين‌كه سوار بر شتر نر، بلند و باريك خارج شويد؛ پس، سگ‌هاى «حوأب» بر او پارس كند و از چپ و راستش كشتار زيادى رخ دهد. سپس بعد از اين‌كه نزديك است هلاك شود نجات پيدا مى‌كند.

در حديثى با راويان ثقه از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله روايت شده است كه پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در ميان گروهى از مهاجران و انصار بود، پس پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود:

ألا أخبركم بخياركم؟ قالوا: بلى قال: خياركم الموفون المظنون إنّ اللّه يحبّ الخفي التّقي، فلمّا مرّ عليّ قال: الحقّ مع ذا،

آيا شما را به بهترينتان خبر بدهم؛ گفتند: آرى. فرمود: «بهترين شما كسانى هستند كه وفاى به عهد مى‌كنند و به خداوند حسن نيت دارند و خداوند انسان باتقوايى كه در ميان مردم مخفى است دوست دارد، چون على عليه السّلام بر آنان گذشت فرمود: حق با اين است».

مختصر و مفيد

كسى كه به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله اقرار كند، اگر كفر خود را پنهان كند، منافق است و اگر به آنچه اقرار كرده، معتقد باشد، مؤمن است. اگر به چيزى كه اقرار كرده، معتقد نيست، مسلمان است.

[1] . ابن حجر، ابو الفضل العسقلانى، فتح البارى شرح صحيح البخارى، ج 13، ص 45، مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 52.