در حديث ديگر آمده است:

لا يبغضنا إلّا منافق شقي ...،

كسى غير از منافق و شقى بر ما بغض نمى‌ورزد.

در حديث «صحيح السند» ديگر روايت شده است: حضرت صلّى اللّه عليه و اله فرمود:

و الذي نفسي بيده، لا يبغضنا أهل البيت أحد إلّا أدخله اللّه النار،

[1]

قسم به كسى كه جانم در دست اوست هركسى به اهل بيتم بغض بورزد خداوند او را داخل جهنم مى‌كند.

اصحاب جمل در كتاب ابن حجر

در حديثى كه راويان آن همه ثقه‌اند، پيامبر صلّى اللّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمود:

يا علي! إنّه سيكون بينى و بين عايشة أمر، قال: أنا يا رسول اللّه، قال: نعم، قال: أنا أشقاهم؟ قال لا و لكن إذا كان كذلك فردّها إلى مأمنها،

[2]

«اى على! به زودى بين تو و عايشه قضيه‌اى رخ خواهد داد». حضرت على عليه السّلام پرسيد:

من يا رسول اللّه؟ پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمودند: بله. على عليه السّلام فرمود: «يا رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله من شقى‌تر آنانم؟ پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمودند: نه، ولى هرگاه چنين شد، عايشه را به جايگاه خودش بازگردان».

از راويان صحيح، روايت شده است كه چون عايشه به منطقه «حوأب» رسيد و صداى پارس سگ‌ها را شنيد، گفت: نظرم بر بازگشت قرار گرفته است؛ زيرا از رسول اللّه شنيدم كه به ما مى‌گفت: از اين‌كه سگ‌هاى «حوأب» بر شما پارس كند بپرهيزيد. زبير به عايشه گفت: برنگرديد، شايد به كمك تو خداوند مردم را اصلاح كند.

اين روايت سخنى از اقامه شهود مبنى بر اين‌كه آن منطقه «حوأب» نيست به ميان‌

[1] . همان، ص 274.

[2] . ابن حجر، فتح البارى شرح صحيح البخارى، ابو الفضل العسقلانى، جز 13، ص 55.