57. غرايز مرز نشناس‌

در وجود انسانها غريزه هايى وجود دارد كه تمام حركتها و فعاليتهاى درونى و بيرونى وى از آنها برخاسته و از آنها متأثر مى شود. مهم ترين اين غرايز عبارت است از؛ حس كنجكاوى، حس حق جويى، حس عرفان و خداخواهى، حس زيبايى، حس عدالتخواهى، حس فداكارى و ايثار، حس سودجويى، حس خودخواهى، حب نفس، حب بقاء، حب شخصيت، حب‌

مال و ثروت، حب جاه و مقام و شهوت و غضب و ....

اين غرايز داراى دو بعد مثبت و منفى هستند كه در جهت ايجاد انگيزه ها و تنوع آن به خوبى و بدى نقش اساسى دارد. شناخت اين غرايز و گستره اثرگذارى و اثر پذيرى آن درجهت هدايت و كنترول، ضرورى و لازم است. تميز انگيزه هاى بد از خوب و شناخت هدفهاى عالى از پست بستگى به خودشناسى دارد.[1]

58. تفسير پاره اى از آيات مشكله‌

الف- إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولًا؛ ما بار امانت را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم (كه بردارند) پس امتناع كردند از برداشتن آن، و ترسيدند از آن (ولى) انسان آنرا حمل نمود، محققا او بسيار ستمگر و نادان بود.

اول) مراد از امانت در اين آيه چيست؟

[1] . اخلاق عملى، ص 20