، غزنى، پكتيا، ميدان، باميان، غورات، لوگر، بلخ، سمنگان و ... جبهانى داشتيم كه عمق فعاليت‌هاى جهادى ما را روشن مى‌سازد.

9- حمله بر شخص تره‌كى و كاروان او، توسط يكى از چريك‌هاى شهرى ما (طالب العلم شهيد شيخ جوادى يكاولنگى) در دوران قدرت كمونيست‌ها، در كابل.

بنابراين شيعيان در متن جهاد كشور، با محروميت از كمك‌هاى زياد خارجى كه احزاب محترم ديگر از آن‌ها برخوردار بوده‌اند، حضور داشته‌اند و مستحق‌اند كه خواهان بسيطترين حقوق خود كه رسميت يافتن مذهب‌شان است باشند.

10- در دوران حكومت مجاهدين كه احزاب متحارب به خاطر كسب قدرت بيشتر به قتل مردم و تخريب شهرها مشغول بودند، حركت اسلامى به اصلاح متخاصمين مشغول و از طريق راديو و تلويزيون بهترين خدمت فرهنگى و سياسى را براى مردم انجام مى‌داد و برادرى مسلمان شيعه و سنى را تحكيم مى‌بخشيد كه اثبات آن محتاج به دليل نيست، زيرا همه‌كس آن را مى‌داند.

رابعا: دولت اسلامى ايران حقوق مذهبى اهل سنت را ناديده نگرفته‌