همين اختلاف.

ميگويند: حضرت سليمان (ع) عين سوال را از خداوند نمود و خواهش كرد كه مردم را از حيث ثروت برابر هم نمايد.

خداوند خواهش پيامبرش را مستجاب گردانيد، و چيزى نگذاشت كه مردم در ثروت‌شان مساوى شدند.

اتفاقا چند روز بعد بارانى باريد، و بعضى از خانه‌ها منهدم گرديد، صاحبان آنخانه‌ها هم بسراغ بناء و مزدورها رفتند، ولى آنها بكار حاضر نشدند، بلكه بصاحبان خانه‌ها استهزاء نمودند كه درين موقع سرد چه كسى بكار گل اقدام ميكند، و چرا خود شما مزدورى نميكنيد كه عقب ما آمده‌ايد در حاليكه ثروت ما يك اندازه است و ما بشما و بمزد شما احتياجى نداريم.

و بهمين ترتيب تمام صاحبان صنايع شاقه و كارهاى پرزحمت از كار خود دست كشيدند و بلافاصله بازار از رونق خود افتاد و نظم اجتماع بر هم خورد.

حضرت سليمان كه متوجه شد اختلاف ثروت افراد پايه گذار نظام زندگى است عرض كرد، خداوندا كار تو عين حكمت و صواب بوده و من متوجه آن نبوده‌ام مردم را بحال اوليه‌شان برگردان.