ففرغت من قراءتها و انت فى الصلاة فقل‌ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌

يعنى چون در نماز از قرائت فاتحه فارغ گشتى بگو الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌

سورة البقره‌

اين سوره مدنى است مگر آيه‌ وَ اتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ‌ تا آخر كه در حجة الوداع بموضع منى نازل شده و دويست و هشتاد و شش آيه است بعدد كوفى كه عدديست مروى از امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه و دويست و هشتاد و هفت نزد بصرى و دويست و هشتاد و پنج نزد حجازى و دويست و هشتاد و چهار نزد شامى و اختلاف در يازده آيه است الم كوفيست و إِلَّا خائِفِينَ‌ و قَوْلًا مَعْرُوفاً بصرى و عذاب اليم شاميست و مصلحون نزد غير ايشان و يا أُولِي الْأَلْبابِ‌ عراقى و مدنى الاخير و مِنْ خَلاقٍ‌ دويم غير مدنى الى‌ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ‌ مكى و مدنى الاول يتفكرون كوفى و شامى و مدنى الاخير الحى القيوم مكى و بصرى و مدنى الاخير مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ مدنى الاول و روايتى از اهل مكه وارد شده كه‌ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ آيتى است و ثواب قراءة اين سوره بسيار است ابى بن كعب روايت كند از حضرت رسالت (ص) كه هر كه اين سوره را تلاوت كند مستغرق صلوات الهى و رحمة نامتناهى شود و ثواب كسى كه يك سال در راه خدا مرابطه نموده باشد و در اينمدت اصلا خوف و ترس كفار از دل او زايل نشده در نامه اعمال او بنويسند و بعد از آن فرمود كه اى ابى مسلمانان را امر كن بدانستن اين سوره كه دانستن آن بركت است و ترك آن حسرت و ندامت در روز قيامت و ساحران و باطلان طاقت خواندن و شنيدن اين سوره ندارند و از سهيل بن سعد مرويست كه رسول (ص) فرموده كه هر چيزى را سناميست و رفعتى و سنام قرآن البقره است هر كه در خانه خود اين سوره را تلاوت كند اگر در روز باشد تا سه روز شيطان در آن خانه نرود و اگر در شب بخواند تا سه شب شيطان در آنجا در نيايد وهب بن منبه روايت كند كه هر كه سورة البقرة و آل عمران بخواند نور او از غريبا تا عجيبا برود غريبا عرش خداست و عجيبا زمين هفتم و نيز از پيغمبر (ص) مرويست كه هر كه اين سوره را قرائت نكند خانه او از جميع خيرات خالى باشد و در روايت آمده كه رسول (ص) لشگرى را بغزايى ميفرستاد خواست تا يكى را بر ايشان امير كند يك يك را نزد خود ميخواند و ميگفت تو از قرآن چه سوره ميدانى او ميگفت فلان و فلان سوره تا آنكه جوانى پيش آمد كه در سال از همه كهتر بود گفت يا رسول اللَّه من سورة البقره را دانم فرمود تو را امير لشگر كردم ايشان گفتند يا رسول اللَّه جوانى كه در سال از همه كهتر باشد بر پيران امير ميسازى فرمود كه او سورة البقره ميداند و شما نميدانيد و از اين سخن چنان معلوم ميشود كه منصب امارت و حكومت بعلم است و فضيلت نه بسال و شيخوخت پس أمير المؤمنين عليه السّلام كه حاوى علوم شريعة نبوى (ص) بود و جامع جميع معانى قرآن و بغور محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ و مجمل و مفصل آن رسيده بود و از مغيبات خبر داده و قضاياى مشكله را گشوده در خلافت مقدم بوده باشد بر