علم شريعت فريضه است بر هر كه بسمت اسلام متسم است پس طلب علم كنيد از مظان آن و اقتباس نمائيد از اهل آن چه تعلم آن براى رضاى الهى حسنه است و طلب آن عبادت است و مذاكره آن تسبيح است و عمل بآن جهاد و تعليم آن صدقه و بذل آن باهل آن موجب قربة و وسيله فوز و كرامة زيرا كه علم شرع معالم حلال و حرام است و منار سبيل جنة و مونس در وحشت و مصاحب در غربة و وحدت و محدث در خلوت و دليل بر سراء و ضراء و سلاح بر اعداء و سبب زينت نزد اخلاء و حقتعالى حاملان اين علم را رفيع القدر گردانيده و ايشان را ائمه هدى ساخته تا بندگان آثار ايشان را اقتباس نمايند و بافعال ايشان اقتدا كنند و بآراء ايشان اهدا يابند و ملائكه مقربين راغبند در خلت جلسه با ايشان و باجنحه خود مسح ايشان ميكنند و آن را منبسط ميسازند تا طلبه علم و شريعت پايهاى خود را آنجا نهاده بر بالاى آن بگذرند و در نماز خير و بركت ايشان را از حقتعالى در مى‌خواهند و هر رطب و يابس كه هست حتى ماهيان و سباع و وحوش صحرا و انعام آن براى ايشان استغفار مى‌كنند و بدانيد اى اصحاب كه علم شرع حياة قلوبست از جهالة و ضياى ابصار از ظلمة و قوة ابدان از ضعف و مبلغ حامل خود بمنازل ابرار و مجالس اخيار و درجات على در دنيا و عقبى و مذاكره كردن بآن معادل صيام است و مدارست بآن مساوى قيام در ليل و بوسيله آن بنده مطيع پروردگار خود ميگردد و بآن محافظة صله ارحام مينمايد و بحلال و حرام عارف ميشود چه علم امام و مقتداى عمل است و عمل تابع و مقتداى آن حقتعالى آن را الهام سعدا ميكند و اشقيا را از آن محروم ميگرداند بعد از آن خوشا حال كسى كه حقتعالى او را از آن محروم نمى‌گرداند و واى بر آن كس كه از اين سعادت محروم ماند و از امير المؤمنين و سيد الوصيين على بن ابى طالب عليه السّلام مرويست كه ظاهر قرآن انيق است و باطن آن عميق عجايب آن فانى نميشود و غرايب آن منقضى نميگردد و از سعد بن قتاده روايتست كه مراد بحكمة در آيه كريمه‌ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً علم قرآن است و عبد اللَّه ابن مسعود از رسول صلّى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه هر گاه اراده علمى كنيد بايد كه اختيار علم قرآن كنيد چه علم اولين و آخرين در اين مضمر است و رجاء بن حبوه رواية كند كه من روزى با پدر خود نزد معاذ بن جبل رفتم گفت اى حبوه اين پسر كيست گفت اين پسر منست گفت او را علم قرآن تعليم كرده گفت نه گفت او را بياموز كه من از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله شنيدم كه ميفرمود هيچكس فرزند خود را تعليم قرآن نكند مگر كه پدر و مادر او در روز قيامت متوجه شوند بتاج ملكة و دو حله در ايشان پوشانند كه هيچكس مثل آن را نديده باشد و بعد از آن دست بر كتف من زد و گفت اى پسر اگر ميخواهى كه پدر و مادر تو باين سعادت فايز شوند علم قرآن بياموز كه اصل همه علوم شريعتست و نيز از آن حضرت مرويست كه‌

(اذا جاءكم‌