جلد اول‌

از تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين‌

مقدمه‌

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

حمدى چون كلمات ربانى بيغايت شايسته لطيفى است كه از محض لطف ابدى بواسطه وجود با جود احمدى بندگان را از باديه ضلالت كفران بسر حد هدايت ايمان رسانيد و شكرى مانند معانى قرآنى بى‌نهايت سزاوار كريمى است كه از كمال كرامة ازلى و عين عنايت لم يزلى بوسيله نور فرقانى انسان را از ظلمتكده جهالت بضياى فضاى معرفت راه نموده او را اشرف مخلوقات گردانيد و درود نامعدود در خور فصيحى است كه از وجه فصاحت تبيان وجوه قرآن و بيان معانى فرقان نمود و صلوات نامحدود لايق بليغى است كه از روى بلاغة كشف مجملات و تفسير متشابهات آن فرموده و تسليمات غير متناهى و تحيات بلا تناهى بر آل اطهار و عترت ابرار او باد كه هر يك از ايشان بنص الهى كشاف اصول دين متين و مبين فروع شرع مبين بودند و بتأييد سبحانى جامع آيات ظاهره و آداب محكمه سيد المرسلين (صلواة دائمة ما بقيت آثار السماوات و الارض) اما بعد بر اذهان صافيه و افكار زاكيه مخفى نيست كه علمى كه مثمر سعادت اخروى و مصلح امور دنيوى است علم قرآن است چه آن مأخذ اصول شريعت مصطفوى و مصدر فروع ملت نبويست كه عمل بآن سبب رستگارى دنيا و عقبى است چنان كه باسانيد صحيحه مرفوع بامام الهدى ابى الحسن ابن موسى الرضا عليه و على آبائه الصلاة و الثناء وارد شده كه آن حضرت از آباى گرام خود نقل فرموده كه سيد عالم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود كه طلب‌