1. وضو

ملاحظه آراى فقهاى مذاهب اسلامى، از بروز چندين اختلاف در موضوع وضو حكايت مى‌كند كه براى رعايت اصل اختصار، ما تنها به دو مورد از آنها نگاهى خواهيم داشت: نخست. سمت و سوى شستن دست‌ها، دوم.

مسح يا شستن پاها.

ابتدا شايسته است تنها آيه قرآنى مربوط به وضو، ملاحظه گردد:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ.[1]

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه به نماز مى‌ايستيد، صورت و دست‌ها را تا آرنج بشوييد و سر و پاها را تا مفصل‌ها [يا برآمدگى پشت پا] مسح كنيد!

. سمت و سوى شستن دست‌ها

در حديثى، از امام باقر عليه السلام وضوى پيامبر صلى الله عليه و آله اين گونه نقل شده است:

عُمَرُ بنُ أُذَينَةَ عَن زُرَارَةَ وَ بُكَيرٍ أَنَّهُمَا سَألَا أَبَا جَعفَرٍ عليه السلام عَن وُضُوءِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله، فَدَعَا بِطَستٍ أَو تَورٍ فِيهِ مَاءٌ، فَغَمَسَ يَدَهُ اليُمنَى، فَغَرَفَ بِهَا غُرفَةً، فَصَبَّهَا عَلَى وَجهِهِ، فَغَسَلَ بِهَا وَجهَهُ، ثُمَّ غَمَسَ كَفَّهُ اليُسرَى، فَغَرَفَ بِهَا غُرفَةً، فَأَفرَغَ عَلَى ذِرَاعِهِ اليُمنَى، فَغَسَلَ بِهَا ذِرَاعَهُ مِنَ المِرفَقِ إِلَى الكَفِّ لَا يَرُدُّهَا إِلَى المِرفَقِ، ثُمَّ غَمَسَ كَفَّهُ اليُمنَى، فَأَفرَغَ بِهَا عَلَى ذِرَاعِهِ اليُسرَى مِنَ المِرفَقِ وَ صَنَعَ بِهَا مِثلَ مَا صَنَعَ بِاليُمنَى، ثُمَّ مَسَحَ رَأسَهُ وَ قَدَمَيهِ بِبَلَلِ كَفِّهِ لَم يُحدِث‌

[1]. سوره مائده: آيه 6.