نكته‌

اين احاديث و امثال اينها، در حقيقت، تفسير آيات زيرند:

«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛[1] خداوند، گواهى داده كه معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان علم [نيز گواهى داده‌اند].

خداوند، برپا دارنده عدالت است. هيچ معبودى جز خداى شكست‌ناپذير و حكيم نيست».

«وَ يَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَ يَهْدِي إِلى‌ صِراطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛[2] و كسانى كه به آنان علم داده شده، مى‌بينند كه آنچه از پروردگارت به تو نازل شد، حق است و به راه خداى شكست‌ناپذير و ستوده هدايت مى‌كند».

2. خشيت، ميوه دانش است‌

497. امام على عليه السلام: مايه خَشيت (خداتَرسى)، دانش است.[3]

498. امام على عليه السلام: هر گاه دانش انسان افزون شود، بر ادبش افزوده مى‌شود و بيم وى از پروردگارش دو چندان مى‌گردد.[4]

499. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداتَرسى، نشانه‌اى كافى بر وجود دانش است.[5]

نكته‌

اين احاديث و مشابه آنها، در حقيقت، تفسير آيه‌هاى زيرند:

«إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ؛[6] از بندگان خدا، تنها دانايان اند كه از خدا مى‌ترسند».

«إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً\* وَ يَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا

[1]. آل عمران: آيه 18.

[2]. سبأ: آيه 6.

[3].

[4].

[5].

[6]. فاطر: آيه 28.