تهديد] بود، دعا مى‌كرد و از خدا پناه مى‌طلبيد و به هر آيه‌اى مى‌رسيد كه در آن، بشارتى بود، دعا مى‌كرد و آن را از خدا مى‌طلبيد.[1]

390. امام صادق عليه السلام: هر گاه به آيه‌اى رسيدى كه در آن از بهشت ياد شده است، درنگ كن و از خداوند، بهشت را بخواه، و هر گاه به آيه‌اى رسيدى كه در آن از آتش، ياد شده است، درنگ كن و از آتش به خدا پناه ببر.[2]

391. امام صادق عليه السلام: شايسته است كسى كه قرآن مى‌خواند، چون به آيه‌اى از قرآن مى‌رسد كه در آن، درخواست يا بيم‌دهى است، خير آنچه را اميد دارد، از خدا درخواست كند و ايمن ماندن از آتش و عذاب را از او بخواهد.[3]

و- جواب دادن‌

392. شعب الإيمان‌- به نقل از ابو هريره-: پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه آيه: «آيا چنين [خدايى‌] نمى‌تواند مردگان را زنده گرداند»[4] را مى‌خواند، مى‌فرمود: «چرا!».[5]

393. مجمع البيان‌- به نقل از جابر بن عبد اللَّه-: چون پيامبر خدا صلى الله عليه و آله [سوره‌] «الرحمان» را براى مردم خواند، ساكت ماندند و چيزى نگفتند. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «جنّيان، بهتر از شما پاسخ گفتند. هنگامى كه آيه: «پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار

[1].

[2].

[3].

[4]. قيامت: آيه 40.

[5].