279. امام على عليه السلام: قرآن را بياموزيد؛ زيرا نيكوترين سخن است.[1]

280. امام صادق عليه السلام: سزاوار است كه مؤمن، پيش از آن كه بميرد، قرآن را بياموزد يا در حال آموزش آن بميرد.[2]

2/ 2 آموختن در خردسالى‌

281. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هفت كس اند كه در آن روزى كه سايه‌اى جز سايه خدا نيست، در سايه خدا هستند:... مردى كه قرآن را در خُردسالى‌اش، آموخته و در بزرگ‌سالى، تلاوتش مى‌كند.[3]

282. امام على عليه السلام: هر گاه اهل زمين، مرتكب گناهان و بدى‌ها شوند، خداوند عز و جل تصميم مى‌گيرد كه همه آنان را بدون آن كه حتّى يك نفر ايشان را استثنا كند، عذاب نمايد؛ امّا چون پيرانى را كه به سوى نماز، گام بر مى‌دارند و كودكانى را كه قرآن مى‌آموزند، مى‌بيند، بر ايشان، رحم مى‌آورد و عذاب را از آنان به تأخير مى‌افكند.[4]

[1].

[2].

[3].

[4].