فرمود: «آيا ناسخ را از منسوخ، باز مى‌شناسى؟».

گفت: خير.

فرمود: «هم خود به هلاكت در افتاده‌اى و هم ديگران را به هلاكت مى‌افكنى! تأويل هر حرفى از قرآن، بر چند وجه است».[1]

113. امام صادق عليه السلام: از چيزهايى كه امام بايد دارا باشد، پاك كردن [خود] و پاك بودن از گناهان و معصيت‌هاى مهلكى است كه موجب آتش [دوزخ‌] مى‌گردد. ديگر، برخودارى از علمى كه تمام آنچه از حلال و حرام را كه امّت، بِدان نياز دارند، روشن كند. ديگر، علم به كتاب [آسمانى‌] آن و شناخت خاص و عام، و محكم و متشابه، و ريزه‌كارى‌هاى علوم آن، و تأويلات شگفت‌انگيز آن، و ناسخ و منسوخش.[2]

ر. ك: ص 540 (استواران در دانش و در شناخت تأويل).

8/ 3 برخى از آيه‌هايى كه منسوخ ناميده شده‌اند

يك. آيه 83 از سوره بقره‌

114. امام باقر عليه السلام‌- در باره اين سخن خداى عز و جل: «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً؛ با مردم به نيكى سخن بگوييد»-: اين آيه در باره اهل ذمّه نازل شد و سپس سخن ديگر خداى عز و جل: «با كسانى كه ايمان نمى‌آورند، بجنگيد»[3]، آن را نسخ كرد. هر يك از آنان كه در دار الإسلام هستند، جز

[1].

[2].

[3]. توبه: آيه 29.